Bonia to spoina podkreślająca układ kamieni
Boniowanie ? dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni podkreślające ich układ.
Rozróżnia się następujące typy boniowania, w zależności od:
Technika boniowania była znana i stosowana w okresie starożytnego Rzymu. W średniowieczu stosowana była sporadycznie we francuskiej architekturze obronnej XII wieku. W okresie renesansu nastąpił jej rozwój. W tynku naśladowano wygląd muru z kamienia, przez wykonywanie profilowania naśladującego układ kamieni w murze, przy pomocy boni. Bonia to spoina podkreślająca układ kamieni lub rowek w tynku nadający elewacji monumentalny charakter. Boniowane mogły być całe elewacje albo tylko cokoły, naroża ścian, pilastry, obramowania otworów, filary itp.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Boniowanie
atlanty; także gigant telamon herkulant gr
Atlant (l. mn. atlanty; także gigant, telamon, herkulant, gr. átlas, átlantos) ? postać muskularnego mężczyzny podtrzymującego głową, barkami lub rękami element architektoniczny (np. belkowanie, strop, balkon itp.), podpora zastępująca filar, kolumnę; czasem stosowany zamiast pilastra.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Atlant
Antefiks i kilka faktów z Wikipedii
Antefiks ? element dekoracyjny, charakterystyczny dla antycznej architektury greckiej i rzymskiej, w postaci płytki z kamienia lub częściej z terakoty, ozdobiony płaskorzeźbą w kształcie palmety, głowy ludzkiej lub zwierzęcej itp. Płytkę ustawiano na gzymsie, wzdłuż okapu, w celu zasłonięcia widoku na pokrycie dachu, zamiast simy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Antefiks